Seksualność i Psychoanaliza

Zapraszamy Państwa do udziału w konferencji naukowej Seksualność i Psychoanaliza, która odbędzie się 27 kwietnia 2024 w Pałacu Staszica – sala 268, ul. Nowy Świat 72, 00-330 Warszawa.

Organizatorzy: Ośrodek Myśli Psychoanalitycznej Instytutu Filozofii i Socjologii / Polska Akademia Nauk

wstęp jest bezpłatny
rejestracja (z uwagi na liczbę zgłoszeń zamknięta)

Sigmund Freud w zasadniczy sposób przyczynił się do radykalnej przemiany naszego myślenia o seksualności. Nowatorska wizja popędu, koncepcja seksualności dziecięcej, wskazanie ścisłego związku między symptomem neurotycznym a sferą seksualną to tylko niektóre z elementów jego teorii, które złożyły się na ową wielką przemianę. Zarazem swoje ujęcie seksualności twórca psychoanalizy w znacznej mierze podporządkował teorii kompleksu Edypa i perspektywie fallocentrycznej. Dziś nadszedł moment na ponowną ocenę psychoanalitycznego dziedzictwa w tej dziedzinie – a to z co najmniej czterech powodów. Po pierwsze, od czasów Freuda psychoanaliza przechodziła burzliwy i fascynujący rozwój, wypracowując nowe koncepcje. Wydaje się jednak, że w ostatnich dekadach kwestia seksualności – niegdyś centralna dla tej tradycji – zeszła na dalszy plan, a korzystne i negatywne skutki tego procesu domagają się refleksji. Po drugie, rozwój teorii feministycznej i teorii queer oraz daleko idące przemiany w obyczajowości i praktykach w sferze seksualności i tożsamości każe zadać pytanie o aktualność – bądź nieaktualność – perspektywy psychoanalitycznej i jej zdolność do mierzenia się z nowymi zjawiskami w tej sferze. Po trzecie, psychoanaliza w znacznej mierze rozgrywa się w języku. Czy to, co mówi się w psychoanalizie, pozwala na wypowiedzenie ukrytej syntaksy i semantyki seksualnego spotkania dwojga ludzi, tej jedynej w swoim rodzaju relacji, w której nic nie jest takie samo, jak gdzie indziej? Po czwarte wreszcie, psychoanalityczne myślenie o seksualności – traktowane w sposób niedogmatyczny, hybrydyzowane z innymi perspektywami – od co najmniej trzech dekad pozostaje źródłem inspiracji dla polskiej humanistyki, a sposobom, w jakie humaniści owym myśleniem się posługują, już czas przyjrzeć się z uwagą. Te wszystkie kwestie chcemy rozważyć podczas naszej konferencji, w której udział wezmą zarówno praktykujący psychoanalitycy, jak i akademiccy humaniści odwołujący się do psychoanalizy w swojej pracy.

Program

9:51 Otwarcie konferencji

PANEL 1: Seksualność w psychoanalizie

prowadzenie: Zbigniew Kossowski

10:00-10:30 Ewa Kobylińska-Dehe, Psychoanaliza bez seksu, seks bez fantazji?

10:30-11:00 Edyta Biernacka, Bełkocę, jakbym był pierwszym, który wyłonił się z iłu na brzegach oceanu – czy psychoanaliza potrafi mówić o seksualności?

11:00-11:30 Antoni Grzybowski, Seks i entropia w psychoanalizie

11:30-12:00 Elżbieta Sala-Hołubowicz, Oto głoszę namiętność i mądrość ciasno w pasie zrośnięte jak centaur. Przyjemność jako funkcja w procesie psychoanalitycznym

12:00-12:30 DYSKUSJA

12:30-14:00 Przerwa lunchowa

PANEL 2: Psychoanaliza, feminizm, teoria queer

prowadzenie: Barbara Barysz

14:00-14:30 Adrianna Zabrzewska, Feministyczne mapowanie i queerowanie Trzech esejów o teorii seksualności

14:30-15:00 Nadia Kostrzewa, Dziwadło – tożsamość, queer, psychoanaliza

15:00-15:30 Piotr Laskowski, Czy da się squeerować psychoanalizę?

15:30-16:00 DYSKUSJA

16:00-16:30 Przerwa kawowa

PANEL 3: Psychoanaliza, seksualność, humanistyka

prowadzenie: Andrzej Leder

16:30-17:00 Jan Borowicz, Seksualność, niedokończony projekt

17:00-17:30 Antoni Zając, Ciekawe i bujne rzeczy rosną tylko na gównie. Twórcza analność w Św. Pawle Leo Lipskiego

17:30-18:00 Julia Fiedorczuk, Czy psychoanaliza musi być antropocentryczna? Nowomaterialistyczne odczytanie Seminarium XI Jacquesa Lacana

18:00-18:30 Marta Olesik, Despotyzm popędu: krótkie studium z gramatyki sado-masochizmu z matriarchalnym wątkiem teologiczno-politycznym

18:30-19:00 DYSKUSJA

19:00 Zamknięcie konferencji na głucho

classic-editor-remember:

block-editor