PRAKTYKI TRANSGRANICZNE W MIASTACH PODZIELONYCH: KRYZYS CZY NOWY PARADYGMAT BADANIA? BADANIE GRANIC W RAMACH TEORII PRAKTYK SPOŁECZNYCH

Serdecznie zapraszamy na seminarium Zakładu Socjologii Teoretycznej i Zespołu Badań nad Zmianą Społeczną i Tradycją z cyklu „Lokalne, regionalne, krajowe i ponadnarodowe: cztery spojrzenia na zmianę społeczną i ład społeczny”, które odbędzie się on-line w poniedziałek, 25 marca 2024 r., o godz. 15.00:

dr hab. Natalia Niedźwiecka-Iwańczak, prof. IS UWr
dr Łukasz Rogowski, Wydział Socjologii UAM
dr Maciej Frąckowiak, Wydział Socjologii UAM

wygłoszą referat pt.
PRAKTYKI TRANSGRANICZNE W MIASTACH PODZIELONYCH: KRYZYS CZY NOWY PARADYGMAT BADANIA? BADANIE GRANIC W RAMACH TEORII PRAKTYK SPOŁECZNYCH

Komentator: Dr Karol Kurnicki, Leibniz-Institut für Länderkunde
Prowadząca seminarium: prof. dr hab. Joanna Kurczewska

Link do wydarzenia: https://zoom.us/j/98534762060?pwd=Q2E2K2U1YmExNmFvV2VaaVJvRlNZZz09

Identyfikator spotkania: 985 3476 2060
Kod dostępu: 171641

Zapraszamy do dyskusji!

Abstrakt:

Praktyki transgraniczne ujmować można jako pewien rodzaj praktyk społecznych. Zgodnie z ujęciem T. Schatkzkiego (1996) praktyki społeczne są rozwijającymi się w czasie i rozproszonymi w przestrzeni wiązkami działań i wypowiedzi.  Praktyki rządzą się pewnymi regułami, są teleoafektywne (zorientowane na cel i nadawanie im ważności), są ucieleśnione, zakorzenione w konkretnych miejscach, i jako takie, mają związek z infrastrukturą materialną, która je umożliwia i wpływa na ich przejawy. W przypadku praktyk transgranicznych kluczową rolę odgrywa infrastruktura graniczna, jej forma (a szczególnie stopień przepuszczalności granicy). W kontekście miejskim istotna jest sama przestrzeń po drugiej strony granicy – jej atrakcyjność oraz dostępność dla realizacji różnych potrzeb. W pierwszej części referatu uwaga zostanie zogniskowana wokół praktyk transgranicznych mieszkańców miast podzielonych, usytuowanych na granicy polsko-niemieckiej (Słubice-Frankfurt nad Odrą, Gubin-Guben) oraz na polsko-czeskiej (Cieszyn i Czeski Cieszyn) w różnych okresach (uwzględniając czas kryzysu, który związany był m.in. z pandemią COVID-19). Zostaną one przedstawione w oparciu o dane z projektów „(De/Re)Konstruowanie granic – narracje i imaginacje o miastach podzielonych w Europie Środkowej w perspektywie porównawczej” (NCN OPUS) oraz „De-Re-Bord. Społeczno-przestrzenne transformacje na niemiecko-polskich obszarach przygranicznych. Praktyki zacierania i odtwarzania granicy” (NCN Beethoven), pozyskane w zogniskowanych wywiadach grupowych, indywidualnych i wideospacerach realizowanych z mieszkańcami tychże ośrodków, w toku obserwacji szaty informacyjnej miast, analizy danych zastanych oraz pochodzących z badań dzienniczkowych.  W drugiej części wystąpienia zastanowimy się nad skutkami ewolucji tych praktyk dla tożsamości polsko-niemieckich regionów transgranicznych, także w kontekście trwającego polikryzysu (po pandemii, kolejne zmiany związane były z katastrofą ekologiczną na Odrze, wojną w Ukrainie, blokadami granicy przez protestujących rolników oraz przywróceniem kontroli granicznych po niemieckiej stronie). Rozważymy także wyłaniającą się z tych kryzysów społecznych konieczność przeglądu ram teoretycznych dominujących obecnie z polskich badaniach pogranicza, służących do niedawna w większości badaniu procesów zamazywania granicy.

classic-editor-remember:

block-editor