Wincenty Lutosławski – między starożytnością a nowożytnością

Zakład Historii Filozofii Nowożytnej i Współczesnej Instytutu Filozofii i Socjologii PAN zaprasza na seminarium z cyklu FILOZOFIA I IDEOLOGIA W EPOCE NOWOŻYTNEJ. POLSKA W KONTEKŚCIE EUROPEJSKIM, EUROPA W KONTEKŚCIE POLSKIM

dr Jerzy Ziemacki przedstawi referat pt.

Wincenty Lutosławski – między starożytnością a nowożytnością

Seminarium odbędzie się w dniu 27 maja o godz. 16.00 w sali 154 w Pałacu Staszica lub na Zoom: https://zoom.us/j/97431174042?pwd=B4QFVOAbs8DU3fLOlwSvmvLpB5H0dX.1

Referat przedstawia Wincentego Lutosławskiego (1863–1954) jako myśliciela przekraczającego typowe granice epok i tradycji. Szczególne miejsce zajmuje w nim analiza jego inspiracji filozofią starożytną – zwłaszcza Platonem i Pitagorasem – oraz prób reinterpretacji tej tradycji w świetle problemów nowożytności. Lutosławski przez niemal 70 lat pracy intelektualnej prowadził oryginalny dialog z takimi autorami nowożytnymi, jak Kartezjusz, Leibniz czy Maine de Biran, zachowując przy tym niezależność i budując własną wizję spirytualistycznej filozofii jaźni. W refleksji tej obecna była zarówno romantyczna idea duchowej misji Polski, jak i otwarcie na tradycje pozaeuropejskie – filozofię indyjską czy amerykański pragmatyzm. Referat oparty na dorobku pracy biografa (Jerzy Ziemacki, „Odkrycie jaźni”, Warszawa 2024) ukazuje Lutosławskiego jako myśliciela zakorzenionego w tradycji starożytnej i nowożytnej, a zarazem oryginalnego.

Jerzy Ziemacki (1988) – doktor nauk humanistycznych. Ukończył studia na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego oraz na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych. Kształcił się we Francji w Universite de Nice – Sophia Antipolis. Stypendysta Fundacji hr. Cieszkowskiego. Związany z kwartalnikiem „Kronos”. Autor artykułów naukowych i tekstów publicystycznych.

classic-editor-remember:

block-editor