Opis
W kolejnym, już trzecim, tomie podjęliśmy próbę analizy społeczeństwa obywatelskiego jako elementu codziennej rutyny. Postanowiliśmy tym razem odpowiedzieć na pytanie, co się dzieje lub co się stało ostatnio ze społeczeństwem obywatelskim i jego praktyką. To wymagało od nas spojrzenia na społeczeństwo obywatelskie jak na pewną całość złożoną ze zjawisk o różnym charakterze: ideowym, instytucjonalnym, historycznym, politycznym i, co oczywiste, przejawiających się w różnorodnych formach aktywności indywidualnej i społecznej.
Wojciech Misztal i Artur Kościański
Gorąco rekomenduję […] pracę zbiorową poświęconą społeczeństwu obywatelskiemu jako jednemu z ważniejszych złożonych zjawisk społecznych współczesności i jednocześnie koncepcję teoretyczną, która wzbudza zainteresowanie kolejnego pokolenia badaczy. […]
W tomie tym podjęto – i to bardzo umiejętnie i przez wszystkich autorów – kwestię różnorodności zarówno wyobrażonych, jak i realnych form uczestnictwa obywatelskiego, uczestnictwa, które „zawieszone jest” między formami demokracji reprezentacyjnej a demokracji partycypacyjnej. […] redaktorom tego tomu, ale też autorom zawartych w nim tekstów udało się uniknąć Scylli apologii drobnych sukcesów inicjatyw obywatelskich i konkretnych organizacji pozarządowych oraz Charybdy totalnej krytyki społeczeństwa obywatelskiego, warunków jego powstania i mechanizmów przetrwania w patologicznych relacjach z państwem i gospodarką. […] niniejsza praca zbiorowa jest dobrze osadzona w różnych historycznych i współczesnych doświadczeniach zbiorowych i indywidualnych Polaków, doświadczeniach, które składają się na dość specyficzną normę samoorganizacji społecznej. […] mamy do czynienia zarówno z odniesieniami teoretycznymi i empirycznymi do doświadczeń obywatelskich świata zachodniego czy – szerzej – globalnego, jak i doświadczeń polskich badaczy, którzy próbowali i próbują uchwycić osobliwości polskiego stylu działań obywatelskich oraz samoorganizacji społecznej.
Joanna Kurczewska
