Opis
Autorzy pokazują specyfikę polskiej i białoruskiej drogi do demokracji i świadomi wszystkich różnic, wpisują Białoruś – „ostatnią dyktaturę w Europie” – w „rewolucyjne ciągi” wschodniej części kontynentu. Nie ma więc żadnej białoruskiej specyfiki, która skazywałaby ten kraj na pozostawanie nebenlandem euroazjatyckiej Rosji.
Z recenzji Andrzeja Waśkiewicza
Książka Przebudzenie Białorusi. Studia z fenomenologii rewolucji przedstawia wyjątkową wartość. Stanowi pierwszą w Polsce analizę białoruskiej rewolucji 2020 podjętą z perspektywy filozoficznej. Perspektywa filozoficzna nie oznacza tu jednak „tonięcia” w abstrakcyjnych pojęciach, kategoriach i schematach. Autorzy, świadomie podejmując metodę fenomenologiczną, starają się wydobyć społeczno-polityczną istotę wydarzenia poprzez sytuowanie go w różnych kontekstach, odsłanianie różnych jego aspektów, wskazywanie – dokonywane przez swoistą analizę regresywną – na różne elementy kulturowego krajobrazu, które może nie tyle doprowadziły do rewolucji (bo elementu nieprzewidywalności nie da się tu pominąć), ile stworzyły pewne wstępne społeczno-kulturowe warunki możliwości.
Z recenzji Przemysława Bursztyki
Аўтары паказваюць адметнасць польскага і беларускага шляху да дэмакратыі і, усведамляючы ўсе адрозненні, упісваюць Беларусь – „апошнюю дыктатуру Еўропы” – у „рэвалюцыйныя паслядоўнасці” ўсходняй часткі кантынента. Такім чынам, не існуе ніякай асаблівай беларускай спецыфікі, якая асуджала б гэтую краіну захоўваць статус перыферыі (nebenland) еўразійскай Расіі.
З рэцэнзіі Анджэя Вашкевіча
Кніга „Абуджэнне Беларусі. Штудыі з фенаменалогіі рэвалюцыі” мае выключную каштоўнасць. Гэта першая ў Польшчы аналітычная праца, прысвечаная беларускай рэвалюцыі 2020 года, якая рэалізаваная з філасофскай перспектывы. Пры гэтым філасофскі падыход не азначае „патанання” ў абстрактных паняццях, катэгорыях і схемах. Аўтары, свядома абраўшы фенаменалагічны метад, імкнуцца выявіць сацыяльна-палітычную сутнасць падзеі праз яе ўключэнне ў розныя кантэксты, асвятленне розных яе аспектаў, а таксама праз своеасаблівую рэгрэсіўную аналітыку – указанне на розныя элементы культурнага ландшафту. Гэтыя элементы, магчыма, не столькі прывялі да рэвалюцыі (бо элемент непрадказальнасці тут немагчыма абмінуць), колькі стварылі пэўныя першасныя сацыяльна-культурныя ўмовы яе магчымасці.
З рэцэнзіі Пшэмыслава Бурштыкі
