JEDNOSTKA I WSPÓLNOTA W MYŚLI AMERYKAŃSKIEJ DZIŚ I W WIEKU DWUDZIESTYM

Institute of Philosophy and Sociology, part of Polish Academy of Sciences, calls for papers for an international academic conference entitled „The individual and the community in American philosophy today and in the twentieth century.”

The question about the relation between the individual, society and culture has played an important role in a number of modern philosophical traditions. To some extent, the way in which this issue was problematized determined the specificity of these traditions. This concerns also, and perhaps in particular, the philosophy in the United States. Like no other country, it has enjoyed the status of a unique, large scale social experiment, which began in the Enlightenment and is still lasting. Alexis de Tocqueville was aware of that when writing his On Democracy in America. Larry Hickman, when pondering on whether American philosophy, diverse as it is, may be described as distinctively American, concluded that it may insofar as it originates in a specific American experience. Still, both the aspirations of this philosophy and the scope of its influence extend far beyond the United States and has entered into a dialogue with other philosophical traditions. 

One of the reappearing issues in American socio-political thought and reflection on culture has been the tension between two ideals – individualism and socialization. Major thinkers, from R.W. Emerson and David Thoreau, through John Dewey, William James and Spanish-American thinker George Santayana have taken diverse, sometimes conflicting positions in this respect. The mid-twentieth century witnessed the appearance of different, interdisciplinary, critical perspectives on what was labelled as atomization/alienation of the individual in a society, or a corrosion of character, to mention only Daniel Bell, Richard Sennet, David Riesman or Herbert Marcuse. Robert Nozick granted the individual and their personal freedom primacy over society and claimed that the presence of the state is justified by and exhausted in its function of protecting individual liberties. The pragmatic tradition found its continuation and reinterpretation in, among others, Richard Rorty’s egalitarian and liberal utopia of open society. For many reasons, from rapid technological progress to the crisis of democracy in the West, the current century seems to call for a reevaluation of the aforementioned ideas, projects and their critics.

Among the main aims of our conference are:

• looking at the dynamics of the debate about the position of the individual qua individual and as an  integral part in a democratic community/society
• considering the above issue in terms of a discussion about the shape of culture
• the 21st century as a critical moment of the verification of the pragmatic, neopragmatic, libertarian and other projects in social and political thought and philosophy of culture that emerged in the twentieth century in the United States
• bringing together Polish and international scholars interested in American philosophy.

We do not restrict our scope of interest to the above mentioned themes and figures. We welcome researchers interested in thinkers and ideas that have been neglected so far, represent minority perspectives, or are very recent, to mention only Stanley Cavell or John Lachs, whose project has been termed “stoic pragmatism.” During our conference we intend to organize a separate session devoted to George Santayana.

Conference language: Polish and English

Duration of each presentation: up to 25 min. Place: Zoom

Abstracts: max. 500 words, deadline 30 January 2022, via e-mail: katarzyna.kremplewska@gmail.com or: kkremplewska@ifispan.edu.pl

No conference fee is required.

***

Instytut Filozofii i Socjologii PAN zaprasza do nadsyłania propozycji wystąpień na konferencję naukową zatytułowaną „Jednostka i wspólnota w myśli amerykańskiej dziś i w wieku dwudziestym.”

Pytanie o relacje między jednostką, społeczeństwem i kulturą odgrywało w ciągu ostatnich stuleci istotną rolę w wielu tradycjach filozoficznych, a sposób w jaki na nie odpowiadano w pewnym stopniu przesądzał o swoistości tych tradycji. Dotyczy to także, a może szczególnie, filozofii Stanów Zjednoczonych, ze względu na ich charakter bezprecedensowego, rozpoczętego w Oświeceniu
i trwającego do dziś eksperymentu społecznego, czego świadomość miał de Tocqueville, gdy pisał swoje dzieło „O demokracji w Ameryce”.

Napięcie między indywidualizmem a uspołecznieniem pojawia się w myśli amerykańskiej od samych jej początków, by wspomnieć tylko Ralpha W. Emersona czy Davida Thoreau. Ponad sto lat temu John Dewey zaprojektował nową formę „indywidualizmu” na miarę demokratycznego społeczeństwa przyszłości. Inny pragmatysta, Herbert Mead, opisał ludzką sobość jako wynik społecznej dynamiki językowej, podczas gdy William James bronił pluralizmu jako zasady społecznego współżycia przyjaznej rozwojowi indywidualności twórczej. Jak zauważył Larry Hickman, tradycja pragmatyczna jest dystynktywnie amerykańska z racji tego, że wyrosła na gruncie unikalnego, amerykańskiego doświadczenia historycznego. Jednak aspiracje i oddziaływanie tego nurtu wychodzą znacznie poza Amerykę Północną.   

 Inną ścieżką podążył współczesny pragmatystom George Santayana, którego naturalistyczno-kontemplatywna filozofia z jednej strony oraz nieufność wobec wiary w postęp z drugiej, skłoniły do umiarkowanej obrony indywidualizmu oraz krytyki demokracji i konsekwencji liberalizmu w warunkach kapitalizmu i społeczeństwa masowego. Jego pisma zwiastowały pojawienie się licznych, często interdyscyplinarnych, diagnoz kryzysu kultury i społeczeństwa amerykańskiego – od Irvinga Babbitta, Daniella Bella i Davida Riesmana, po Herberta Marcusego. Przedstawiciele kręgów libertariańskich, tacy jak Robert Nozick, uważali, że obecność państwa usprawiedliwia się, a zarazem wyczerpuje,
w ochronie negatywnych praw jednostki. Pod koniec ubiegłego stulecia Richard Rorty zaproponował postmodernistyczne odczytanie pragmatyzmu oraz utopię społeczną, w której jest miejsce na egalitaryzm i liberalną wolność jednostki. Dziś tradycję pragmatyczną kontynuują lub dyskutują z nią myśliciele tacy jak Stanley Cavell czy John Lachs.

Cele konferencji to między innymi:

• przyjrzenie się dynamice sporu między ideałem samowystarczalnej jednostki a wizją tejże jako integralnej części wspólnoty demokratycznej w myśli amerykańskiej
• spojrzenie na wyżej opisany spór jako na dyskusję nad kształtem kultury
• pytanie na ile dwudziesty pierwszy wiek jest krytycznym momentem weryfikacji projektów pragmatyzmu i neopragmatyzmu
• stworzenie okazji do spotkania polskich badaczy myśli amerykańskiej.

Jednocześnie zaznaczamy, że nie ograniczamy się ściśle do wyżej zasygnalizowanej tematyki i ram czasowych. Zapraszamy osoby prowadzące badania nad myślą amerykańską, mi.in.: pragmatyzmem, neopragmatyzmem i krytyką tych tradycji, amerykańskim liberalizmem, libertarianizmem, Nowym Humanizmem, sceptycyzmem, oraz szeroko pojętą krytyką kultury, społeczeństwa i polityki, w tym perspektyw mniejszości. Mile widziane będą referaty na temat słabiej zbadanych idei i postaci.
W ramach konferencji planujemy zorganizowanie osobnej sesji poświęconej myśli George’a Santayany.

Abstrakty długości do 500 słów prosimy nadsyłać do 30 stycznia 2022 roku, na adres e-mailowy: katarzyna.kremplewska@gmail.com lub: kkremplewska@ifispan.edu.pl

Język konferencji: polski i angielski

Uwaga: konferencja odbędzie się w całości online, na platformie ZOOM. Czas przewidziany na wystąpienie to 25 minut. 

classic-editor-remember:

block-editor